OO-DRI, of toch ni...

Gisteren, vrijdag 24/8, nog eens afgesproken met Jan om wat te gaan vliegeren met de OO-DRI.
Deze wordt einde deze maand verkocht aan één of ander obscuur land niet te dicht bij ons (dat ze met die rammelbak zeker niet kunnen terugkomen ;)).
Daarom had ik Jan gevraagd nog eens te reserveren om er een laatste vlucht mee te kunnen maken. De OO-DRI is een Cessna en heeft vleugels vanboven in tegenstelling tot de rest van de vloot in Deurne, en dit geeft meer zicht naar beneden. Bij aankomst aan de hangar telden we nog 1 Piper Warrior, 1 Robin DR400 en dat was alles. Geen OO-DRI dus, wel vreemd want 'den boek' die telkens meegaat lag gewoon boven in het clublokaal wat erop duidde dat hij gewoon in de hangar zou staan. Blijkbaar was hij toch nog in revisie, dus is Jan maar teruggelopen richting clublokaal om den boek van de OO-VPE en die van de Warrior te gaan halen. (Een leerling en instructeur hadden net als ons hun gereserveerde vliegtuig niet teruggevonden in de hangar en besloten om maar te nemen wat er nog vrij was.) Misschien iets om aan te werken RAAC??

De OO-VPE was netjes vol getankt, dus konden we onmiddellijk vetrekken richting Runway 29 en na de Warrior opstijgen. Ons plan was via Kallo de CTR van Antwerpen te verlaten, bocht naar rechts richting Kempen te vliegen naar Weelde en dan via Herentals en BUN terug naar Deurne te keren. Na onze take off netjes de Piper gevolgd tot aan Kallo. Bij Doel besloot Jan dat het maar eens gedaan moest zijn met af en toe is wat sturen en gaf hij mij de controls met de opdracht: "Klimmen naar 2000ft. en wegdraaien naar 090, vrij scherp want we moeten Doel vermijden." Een 45° bocht gedraaid en geklommen naar 2000ft., compleet met trimmen en al. Ik was apetrots en genoot met volle teugen van mijn moment de gloire. Vervolgens opnieuw gedaald naar 1000ft. en koers gezet naar Weelde om aldaar naar de veilige hoogte van 2000ft. te klimmen voor het geval daar toch wat activiteit moest zijn. Dan rechtse bocht naar 180 naar het radiostation BUN. Jan zette alle naaldjes goed en gaf mij de opdracht om met behulp van de VOR te navigeren naar BUN. De slimmerik zette wel even de GPS uit zodat spieken uitgesloten was... Een eerste kennismaking met VOR-navigatie, 't is ni simpel maar we kwamen warempel netjes boven het radarstation uit! Mission accomplished, Capt. Jef!!!
Ondertussen polste Brussels Control even naar onze hoogte en we moesten ons vrij snel uit de voeten maken aangezien het verkeer van en naar Zaventem datzelfde radarstation gebruikt om te navigeren. Capt. Jan nam bijgevolg over en loodste ons snel en professioneel (en zelfs vrij spectaculair!) weg van de naderende Boeing. Nog even de ILS oppikken, deze keer de runway wel gezien en via long final een zeer zachte landing, met wat stug voetenwerk bij het uitrollen. (Weer verkeerde botten aan, Jan? ;))
Al bij al een vrij gewone vlucht, maar voor mij persoonlijk één van de hoogtepunten na de VFR on top van vorige keer!!!
Dank aan Capt. Jan.
Meer info over gebruikte termen en over Capt. Jan van Verley Airlines vindt u hier.

Groepekes

Tja, ik krijg de laatste tijd vaak de vraag in welke "groepekes" ik nu eigenlijk allemaal speel.
Welnu, ik zet ze even op een rijtje:

- Spacca: een tropisch getint zootje ongeregeld, voornamelijk actief in de zomer uiteraard
- Candyband: "hits for kids", deze zomer zal de laatste zijn helaas...
- Festeyn: Coverband met de frontman van de vroegere wereldberoemde band (in Limburg toch) Perrongeluk.
- The Motel Men: Gloednieuw trio met Spaccatieten Steven en Jan, kruising tussen country, rockabilly, swing,... soon online.
-Black Box JR.: de vroegere Rura Penthe. Naam is nog onder voorbehoud.

Voila,, veel zal er niet meer bijkomen vrees ik ... ;)

Groentjes,
Jef

Yes! 't Was lang geleden, maar vandaag nog eens een vlucht geboekt met Verley Airlines
Het plan was om eens over Schiphol te vliegen, dit via de kust van Nederland en dan terug. Capt. Jan had netjes het vluchtplan reeds doorgestuurd, alle kaarten en meteo bekeken en weg waren we. We hoefden zelfs niet te tanken.
Eens in de lucht bleek al gauw dat het 'mooie weer' er heel anders uit zag dan vanop de grond. Vergis u niet: als u naar boven kijkt ziet u misschien een blauwe hemel, eens boven kijk je vaak tegen een mistgordijn aan. Bij het naderen van de grens zelfs lichte bewolking, net onder ons terwijl wij netjes op 1000 ft zaten. Vreemd...
De bewolking nam zowaar toe, en hoe mooi zo'n wit donstapijt ook is vanboven, Capt. Jan moet steeds de grond kunnen zien en dat kon duidelijk niet meer.
Voorschrift is voorschrift: 180° draaien en terug naar huis. Jan navigeerde terwijl ik mocht vliegen (nu ja, sturen is meer het woord) ! We hebben er dan maar een geïmproviseerd toerke Kempen van gemaakt en wat foto's genomen van het ouderlijke huis. Niet te onderschatten trouwens tegen 180 km/u bochtjes draaien...
Bij terugvlucht tegen de zon in werd het gordijn nog wat dikker, en we hadden het best moeilijk 'de plein' te vinden. Ik zag iets wat leek op een zebrapad beneden de neus en gaf Capt. Jan maar de order "drop it !!!". Gas volledig terug, flaps uit en neus naar beneden; in volle zweefvlucht proberen zo snel mogelijk (en niet te snel) hoogte te verliezen. Maar het was te laat, veel te hoge approach wegens niks gezien en dus nen 'go around' waarbij de bezorgde juffrouw in de toren vroeg of er iets kapot was...
Circuit netjes gevolgd en een prima landing uitgevoerd, u ziet Verley Airlines is volledig "safety first" !!!
Meer foto's hier.

Nieuw hier...

Hoi, op aanraden van eens een bloggetje gemaakt. Bij wijze van test mijn eerste post, joehoe !!!
Ik hoop nu snel de functie "fotokes bijvlammen" te vinden, en dan is de missie geslaagd.

Tot dan,

J.